12 دسامبر 2022 - بر اساس یافته های یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز منتشر شده در مجله ی Nutrients، پری بیوتیک ها به طور قابل توجهی در کاهش هموگلوبین A1c در بیماران دیابت نوع 2 نسبت به دارونما موثرتر عمل کردند.
با این حال، هیچ تفاوت معنی‌داری بین تأثیرات پری بیوتیک‌ها و داروهای خوراکی ضد دیابت نسبت به گروه کنترل از نظر قند خون ناشتا، شاخص توده بدنی، جنس باکتری‌های روده و قند خون پس از صرف غذا، وجود نداشت.
شیوع جهانی دیابت نوع 2 افزایش یافته است. عوامل سبک زندگی مانند تغذیه نامناسب و عدم فعالیت بدنی، و استعدادهای ژنتیکی، می توانند منجر به چاقی و اضافه وزن شوند که گزارش شده است که در اتیولوژی دیابت نوع 2 دخیل هستند. علاوه بر این، تنوع میکروبی روده ممکن است تحت تأثیر رژیم‌های غذایی با چربی‌های اشباع شده بالا و قند و رژیم‌های غذایی با فیبر کم، مانند رژیم‌های غذایی غربی باشد و باعث عدم تعادل در میکروبیوم روده و کاهش گونه‌های خاصی از باکتری ها شود.
یک متاآنالیز از کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل شده (RCTs) نشان داده است که عدم تعادل جامعه میکروبی روده و دیس‌بیوز میکروبیوتای روده با پاتوژنز دیابت نوع 2 ارتباط دارد. بنابراین، مداخلات تغذیه ای مانند استفاده از پری بیوتیک ها برای حفظ هموستازی گلوکز و ترویج میکروبیوم سالم روده در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 استفاده شده است. همچنین، نقش داروهای ضد دیابت خوراکی در تعدیل دیس بیوز میکروبیوم روده ممکن است مسیری محتمل باشد که از طریق آن این داروها تعادل قند خون را تنظیم می کنند.
با توجه به پیشینه فوق، دکترOmorogieva Ojo و همکارانش از دانشگاه گرینویچ در لندن، به بررسی اثر داروهای خوراکی ضد دیابت و پری بیوتیک ها بر میکروبیوم روده در بیماراندیابت نوع 2، پرداختند.
جستجوها در پایگاه‌های داده های آنلاین برای مطالعات مرتبط با سؤال مطالعه از ابتدا تا 15 اوت 2022 انجام شد. اساس استراتژی جستجو، چارچوب PICOS بود. یک متاآنالیز شبکه ای امکان تخمین اثرات نسبی درمان را با ترکیب شواهد مستقیمکارآزمایی (به عنوان مثال، درمان A در مقابل درمان B) و شواهد غیرمستقیم فراهم می کند. همچنین، یک متاآنالیز جفتی برای تعیین اندازه اثر برآورد شده بر اساس مقایسه سر به سر تیمارها و شرایط کنترل انجام شد.
این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:
· یافته های متاآنالیز شبکه نشان داد که پری بیوتیک ها به طور قابل توجهی HbA1c را در مقایسه با کنترل کاهش می دهند و SMD برابر با 0.43- بود، در حالی که تفاوت قابل توجهی بین داروهای خوراکی ضد دیابت و کنترل وجود نداشت.
· داروهای خوراکی ضد دیابت، از جمله متفورمین و گلیپیزید نیز HbA1C را کاهش دادند، اگرچه تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشتند.
· پری بیوتیک ها بیفیدوباکتریوم و آکرمانزیا را افزایش دادند. با این حال، تفاوت معنی داری با کنترل نداشتند.
· متفورمین فراوانی نسبی بیفیدوباکتریوم را کاهش داد، اما آکرمانزیا و لاکتوباسیلوس را افزایش داد، اگرچه تفاوت‌ها در مقایسه با کنترل معنی‌دار نبود.
· تفاوت معنی داری در اثر پری بیوتیک ها و داروهای خوراکی ضد دیابت نسبت به گروه کنترل در مورد قند خون ناشتا و BMI وجود نداشت.
نویسندگان نوشتند: یافته های این مطالعه نشان داد که پری بیوتیک ها به طور قابل توجهی در کاهش HbA1c در دیابت نوع 2 موثرتر از کنترل بودند. با این حال، تفاوت قابل‌توجهی در تأثیرات پری بیوتیک‌ها و عوامل خوراکی ضد دیابت نسبت به گروه کنترل از نظر قند خون پس از صرف غذا، قند خون ناشتا، جنس باکتری‌های روده مورد بررسی و BMI وجود نداشت. آنها به این نتیجه رسیدند که برای درک کامل اثرات داروهای خوراکی ضد دیابت و پری بیوتیک ها در بیماران دیابتی نوع 2، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diet-nutrition/news/prebiotics-effective-for-reducing-hba1c-in-patients-with-type-2-diabetes-study-103906